Fotografie autorstwa Ireneusza Marciszuka wykonane na przełomie XX/XXI wieku pokazują piękno zabytków, przy których nie przeprowadzono jeszcze prac renowacyjnych. Pozwalają dostrzec wartość ukrytą pod patyną czasu. Większość sfotografowanych budynków jest dzisiaj po gruntownym remoncie, lśni bielą tynków oraz zachwyca precyzją wypracowanych detali architektonicznych.
Autor zdjęć prezentowanych na wystawie był z wykształcenia, zainteresowań i zawodu historykiem i fotografem. Pochodził z Hrubieszowa. Urodził się w 1967 roku. Po studiach historii w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim pozostał w Lublinie na stałe. Był zafascynowany zabytkową architekturą miasta. Swoją pasję realizował organizując wystawy fotografii, którymi opowiadał i przybliżał historię, legendy, rzadko odwiedzane miejsca, pragnąc utrwalić odchodzące w przeszłość klimaty. Tytuły oddawały myśl przewodnią wystaw: „Lublin – miasto świętego Antoniego”, „Lublin – pod płaszczem opieki ukryty”, „Lublin – w poszukiwaniu dawnego piękna”. Nie zdążył zrealizować wystawy „Lublin – nowe miasto”. Zmarł nagle w 2019 roku, zbierając materiały do kolejnej wystawy, prezentującej tym razem kulturę Huculszczyzny, gdyż kolejną jego pasją były góry.
Ireneusz Marciszuk był współzałożycielem Agencji Fotograficznej „TERRA” przy Niezależnym Zrzeszeniu Studentów KUL, Akademickiego Studia Filmowego, fotografem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (1995 – 2007), pracownikiem Instytutu Historii Sztuki KUL.
W 2019 roku został odznaczony medalem 700-lecia Lublina.
